Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

vestitus N M

  • 1 vestītus

        vestītus ūs, m    [vestio], clothing, clothes, dress, apparel, raiment, attire, vesture: muliebris: neque vestitūs praeter pellīs habere, Cs.: vestitum mutare, to put on mourning: ad suum vestitum redire, i. e. to lay off mourning: Vestitu nimio indulges, T.—Of things, covering, attire: adde huc riparum vestitūs viridissimos: densissimi montium.—Fig., decoration, ornament: orationis.
    * * *

    Latin-English dictionary > vestītus

  • 2 vestītus

        vestītus    P. of vestio.
    * * *

    Latin-English dictionary > vestītus

  • 3 vestitus

    1.
    vestītus, a, um, Part. and P. a. of vestio.
    2.
    vestītus, ūs, m. [vestio], clothing, clothes, dress, apparel, raiment, attire, vesture.
    I.
    Lit.: hoc cum vestitu, Enn. ap. Non. p. 537, 28 (Trag. v. 373 Vahl.):

    immutabilis,

    Plaut. Ep. 4, 2, 8:

    muliebris,

    Cic. Att. 1, 13, 3; id. Rosc. Am. 49, 144:

    obsoletior,

    id. Agr. 2, 5, 13; id. Quint. 15, 49; Caes. B. G. 4, 1; 7, 88; Liv. 29, 17, 11:

    mutare vestitum = mutare vestem,

    to put on mourning garments, to put on mourning, Cic. Sest. 14, 32; id. Q. Fr. 2, 3, 1; id. Att. 3, 15, 5; cf.

    on the contrary: redire ad suum vestitum,

    to resume one's ordinary clothing, to lay off mourning, id. Sest. 14, 32: vestitu (dat.) nimio indulges, Ter. Ad. 1, 1, 38.—Abstr.:

    me saturum servire apud te sumptu et vestitu tuo,

    i. e. with the clothing that you give, Plaut. Capt. 2, 2, 72.—
    B.
    Transf., of inanim. things, covering, etc.:

    adde huc liquores perlucidos amnium, riparum vestitus viridissimos,

    Cic. N. D. 2, 39, 98:

    densissimi montium,

    id. ib. 2, 64, 161.—
    * II.
    Trop.:

    orationis,

    Cic. Brut. 95, 327.

    Lewis & Short latin dictionary > vestitus

  • 4 Eriocnemis vestitus

    ENG Glowing Puffleg

    Animal Names Latin to English > Eriocnemis vestitus

  • 5 obsolesco

    obsŏlesco, lēvi, lētum, 3, v. inch. n. [obs-olesco], to wear out, to grow old, decay, fall into disuse, lose value, become obsolete [p. 1244] (class.;

    syn. exolesco): his (verbis) oportet, si possis, non uti: sic enim obsolescent,

    Varr. L. L. 9, § 16 Müll.:

    haec ne obsolescerent, renovabam, cum licebat, legendo,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    obsolevit jam oratio,

    id. Imp. Pomp. 17, 52:

    vectigal, quod in bello non obsolescat,

    id. Agr. 1, 7, 21:

    laus,

    Tac. A. 4, 26:

    enituit aliquis in bello, sed obsolevit in pace,

    Plin. Pan. 4, 5.—Hence, obsŏlētus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., old, worn out, thrown off:

    erat veste obsoletā,

    Liv. 27, 34:

    vestitus,

    Nep. Ages. 8, 2:

    amiculum,

    Curt. 6, 9, 25:

    vestitu obsoletiore, Cig. Agr. 2, 5, 13: homo obsoletus,

    in a worn-out dress, id. Pis. 36, 89:

    tectum,

    old, ruinous, Hor. C. 2, 10, 6:

    verba,

    obsolete, Cic. de Or. 3, 37, 150:

    obsoleta et vulgaria,

    id. Quint. 18, 56.—
    B.
    Transf., common, ordinary, poor, mean, low:

    crimina,

    Cic. Verr. 2, 5, 44, § 177:

    gaudia,

    Liv. 30, 42.— Comp.:

    obsoletior oratio,

    a too ordinary, too negligent style, Cic. de Or. 3, 9, 33:

    honores,

    of little worth, Nep. Milt. 6, 2:

    color,

    Col. 4, 30:

    o nec paternis obsoleta sordibus,

    Hor. Epod. 17, 46:

    dextra obsoleta sanguine,

    defiled, Sen. Agam. 977.—Hence, adv.: obsŏlētē, in an old or worn-out style, poorly, meanly:

    paulo tamen obsoletius vestitus,

    Cic. Verr. 2, 1, 58, § 152.

    Lewis & Short latin dictionary > obsolesco

  • 6 obsolete

    obsŏlesco, lēvi, lētum, 3, v. inch. n. [obs-olesco], to wear out, to grow old, decay, fall into disuse, lose value, become obsolete [p. 1244] (class.;

    syn. exolesco): his (verbis) oportet, si possis, non uti: sic enim obsolescent,

    Varr. L. L. 9, § 16 Müll.:

    haec ne obsolescerent, renovabam, cum licebat, legendo,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    obsolevit jam oratio,

    id. Imp. Pomp. 17, 52:

    vectigal, quod in bello non obsolescat,

    id. Agr. 1, 7, 21:

    laus,

    Tac. A. 4, 26:

    enituit aliquis in bello, sed obsolevit in pace,

    Plin. Pan. 4, 5.—Hence, obsŏlētus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., old, worn out, thrown off:

    erat veste obsoletā,

    Liv. 27, 34:

    vestitus,

    Nep. Ages. 8, 2:

    amiculum,

    Curt. 6, 9, 25:

    vestitu obsoletiore, Cig. Agr. 2, 5, 13: homo obsoletus,

    in a worn-out dress, id. Pis. 36, 89:

    tectum,

    old, ruinous, Hor. C. 2, 10, 6:

    verba,

    obsolete, Cic. de Or. 3, 37, 150:

    obsoleta et vulgaria,

    id. Quint. 18, 56.—
    B.
    Transf., common, ordinary, poor, mean, low:

    crimina,

    Cic. Verr. 2, 5, 44, § 177:

    gaudia,

    Liv. 30, 42.— Comp.:

    obsoletior oratio,

    a too ordinary, too negligent style, Cic. de Or. 3, 9, 33:

    honores,

    of little worth, Nep. Milt. 6, 2:

    color,

    Col. 4, 30:

    o nec paternis obsoleta sordibus,

    Hor. Epod. 17, 46:

    dextra obsoleta sanguine,

    defiled, Sen. Agam. 977.—Hence, adv.: obsŏlētē, in an old or worn-out style, poorly, meanly:

    paulo tamen obsoletius vestitus,

    Cic. Verr. 2, 1, 58, § 152.

    Lewis & Short latin dictionary > obsolete

  • 7 vestio

    vestĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 ( imperf. vestibat, Verg. A. 8, 160; inf. vestirier, Prud. Psych. 39), v. a. [vestis], to cover with a garment, to dress, clothe, vest (syn.: induo, amicio).
    I.
    Lit.: Vatinii strumam sacerdotii dibaphhô vestiant, Cic. Att. 2, 9, 2:

    vir te vestiat, tu virum despolies,

    Plaut. Cas. 4, 4, 4:

    candide vestitus,

    id. ib. 4, 1, 10:

    vos tam maestiter vestitas,

    id. Rud. 1, 5, 7:

    homines male vestiti,

    Cic. Pis. 25, 61:

    fasciae, quibus crura vestiuntur,

    Quint. 11, 3, 144:

    te bis Afro Murice tinctae Vestiunt lanae,

    Hor. C. 2, 16, 37:

    sic Indos suae arbores vestiunt,

    Plin. 12, 11, 22, § 39:

    Phrygiā vestitur bucca tiarā,

    Juv. 6, 516:

    unam vestire tribum tua vellera possunt,

    Mart. 2, 46, 5.—Mid.: vestiri in foro honeste mos erat, Cato ap. Gell. 11, 2, 5:

    lino alii vestiuntur aut lanis,

    Mel. 3, 7, 3.—So, in late Lat., in the active form:

    tu mihi vitio dabis, quod parcius pasco, levius vestio,

    am clothed, App. Mag. p. 287, 26; Tert. Pall. 1.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of animals:

    animantes aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    sandyx pascentis vestiet agnos,

    Verg. E. 4, 45:

    pleraque contra frigus ex suo corpore vestiuntur,

    Quint. 2, 16, 14.—
    2.
    In gen., of inanimate things, to clothe, cover, deck, array, attire, surround, adorn, etc.:

    campos lumine (aether),

    Verg. A. 6, 640:

    natura oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit,

    Cic. N. D. 2, 57, 142; cf.:

    deus animum circumdedit corpore et vestivit extrinsecus,

    id. Univ. 6 fin.:

    sepulcrum saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis,

    id. Tusc. 5, 23, 64:

    his tabulis templi parietes vestiebantur,

    id. Verr. 2, 4, 55, § 122.—
    3.
    Esp., of vegetation:

    montes silvis,

    Liv. 32, 13, 3:

    vite hederāque vestiti montes,

    Just. 12, 7, 7.— Absol.:

    montes vestiti,

    i. e. covered with verdure, Cic. N. D. 2, 53, 132:

    trabes multo aggere,

    Caes. B. G. 7, 23; cf.

    of the beard: molli lanugine malas,

    Lucr. 5, 889:

    genas flore,

    Verg. A. 8, 160:

    oleā magnum Taburnum,

    Verg. G. 2, 38:

    gramine vestitis accubuere toris,

    Ov. F. 1, 402:

    incendit vestitos messibus agros,

    id. ib. 4, 707; Curt. 6, 5, 15; Prop. 3, 13 (4, 12), 31:

    ubi se vites frondibus vestierint,

    Col. 4, 27, 1:

    se gramine (terra),

    Verg. G. 2, 219.—
    II.
    Trop., to clothe, etc.:

    reconditas exquisitasque sententias mollis et pellucens vestiebat oratio,

    Cic. Brut. 79, 274:

    inventa vestire atque ornare oratione,

    id. de Or. 1, 31, 142:

    gloriā aliquem supra vires,

    Hor. Ep. 1, 18, 22:

    res, quae illo verborum habitu vestiuntur,

    Quint. 8, praef. § 20; cf.

    of mental culture: aridum atque jejunum non alemus et quasi vestiemus?

    id. 2, 8, 9.—
    B.
    Esp., to invest with the imperial purple, to make emperor:

    quaere quem vestias,

    Amm. 26, 4, 1.—Hence, vestītus, a, um, P. a., clothed, clad (very rare):

    neque unā pelle vestitior fuit (Hercules),

    App. Mag. p. 288, 28.—So comp., Tert. Anim. 38.— Sup.:

    id pecus (oves) ex omnibus animalibus vestitissimum,

    Col. 7, 3, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > vestio

  • 8 лубоед фисташковый

    Универсальный русско-английский словарь > лубоед фисташковый

  • 9 слизнеед каемчатый

    Entomology: Chlaenius vestitus

    Универсальный русско-английский словарь > слизнеед каемчатый

  • 10 слизнеед одетый

    Entomology: Chlaenius vestitus

    Универсальный русско-английский словарь > слизнеед одетый

  • 11 шелковистый кускус

    Универсальный русско-английский словарь > шелковистый кускус

  • 12 шелковистый кускус

    Русско-английский биологический словарь > шелковистый кускус

  • 13 asperē

        asperē adv. with comp. and sup.    [asper], harshly, severely, sternly: in homines invehi: asperius scribere: ius dicere, L.: asperrime loqui, harshly. —Coarsely: vestitus.
    * * *
    asperius, asperrime ADV
    roughly, harshly, severely, vehemently; with rough materials; coarsely

    Latin-English dictionary > asperē

  • 14 color

        color (old colōs, S., L.), ōris, m    [2 CAL-], color, hue, tint: nivis, O.: caeruleus, Cs.: Tyrios mirare, H.: flores mille colorum, O.: color in pomo est ater, O.: varios mentiri colores, V.: scuta lectissimis coloribus distinguunt, Ta.: colorem ducere, to acquire color, V.: Ducere purpureum colorem, O. — The natural color, complexion, tint, hue: qui color, vestitus? T.: formae dignitas coloris bonitate tuenda est: verus, T.: fucatus, H.: egregius: Num eius color pudoris signum indicat, T.: mutem colores? change color, H.: eius crebra coloris mutatio: In voltu color est sine sanguine, O.—Complexion, fine tint, beauty: nimium ne crede colori, V.: quo fugit Venus, heu, quove color? H. —Fig., external form, state, condition, position, outward show, appearance: civitatis: Omnis Aristippum decuit color, i. e. accommodated himself to every condition, H.: cornicula Furtivis nudata coloribus, stolen pomp, H.: caeli, aspect, Iu.—Of diction, character, fashion, cast, coloring, style: ornatur oratio quasi colore quodam: tragicus, H.: operum colores, H.: claris coloribus picta poësis. —Splendor, lustre, brilliancy: nullus argento color est Abdito, H.: amissos colores referre, H.— A pretext, plausibility: causae, Iu.
    * * *
    color; pigment; shade/tinge; complexion; outward appearance/show; excuse/pretext

    Latin-English dictionary > color

  • 15 domesticus

        domesticus adj.    [domus], of the house: parietes: vestitus, to wear in the house: tempus, spent at home: domesticus otior, i. e. at home, H. — Of the family, domestic, familiar, household: homo: lectus: cum Metellis usus: clades, L.: iudicium, of their own families, Cs.: foedus, family alliance, L.— Plur m. as subst, the members of a family, inmates of a household: Antoni: inter domesticos infida omnia, L.— Domestic, native, private, internal: opes, Cs.: forenses domesticaeque res: bellum, civil, Cs.: malum: facta celebrare, of their own country, H.—Plur. as subst: alienigenas domesticis anteferre. — Proper, personal, one's own: ipsorum incommodum: periculum: Furiae, in himself.
    * * *
    I
    domestica, domesticum ADJ
    domestic, of the house; familiar, native; civil, private, personal
    II III
    domestics (pl.), those of the household

    Latin-English dictionary > domesticus

  • 16 foeditās

        foeditās ātis, f    [1 foedus], foulness, filthiness, hideousness, ugliness, deformity: odoris, stench: vestitūs, meanness: tanta spectaculi, L.: volnerum, L.—Fig., baseness, deformity, repulsiveness: hominis flagitiosa: foeditate turpitudo deterret.
    * * *
    foulness; ugliness; shame

    Latin-English dictionary > foeditās

  • 17 humilis

        humilis e, adj. with comp. and sup.    [humus], low, lowly, small, slight: casae, V.: salictum, Iu.: ea quae sunt humiliora: humilior munitio, Cs.: (naves) humiliores quam, etc., Cs.: domus, H.: Forentum, in the plain, H.: (avis) humilis volat, flies low, V.: fossa, shallow, V.—Fig., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant: homines: humillimus homo de plebe, L.: humiliores possessionibus expellere, Cs.: satis superque, L.: Cleonae, O.: ex humili loco ad dignitatem perducere, Cs.: res: ars: vestitus, N.: agna, poor, H.: domus, Iu.—As subst n.: ex humili potens, obscurity, H.: Quales ex humili Extollit fortuna, Iu.—Of language, low, common, colloquial: sermo: verbum: humili modo loqui, H.—Of character, low, lowly, mean, base, abject: apparitor: Non humilis mulier, H.: obsecratio: pavor, V.
    * * *
    humile, humilior -or -us, humillimus -a -um ADJ
    low, lowly, small, slight, base, mean, humble, obscure, poor, insignificant

    Latin-English dictionary > humilis

  • 18 manicae

        manicae ārum, f    [manus], long sleeves, tunicsleeves, gloves: Et tunicae manicas (habent), V.: partem vestitūs in manicas extendere, Ta.: accipere manicas (an effeminate habit).— Armlets, gauntlets (worn in battle), Iu.— Handcuffs, manacles: in manicis et Compedibus, H., V.

    Latin-English dictionary > manicae

  • 19 murtēta (myr-)

        murtēta (myr-) ōrum, n    [myrtus], a myrtlewood, grove of myrtles: collis vestitus murtetis, S.: Litora murtetis laetissima, V.

    Latin-English dictionary > murtēta (myr-)

  • 20 nec or neque

        nec or neque (in nec the negation is more prominent, in neque the connective), adv. and conj.    [1 ne+que].    I. Without a correl. particle, and not, also not, nor: quia non viderunt, nec sciunt: delubra esse in urbibus censeo, nec sequor magos, etc.—Negativing a single word: illa se negat, Neque eum aequom ait facere, T.: Et vidi et perii, nec notis ignibus arsi, O.: nec dubie ludibrio esse miserias suas, L.: nec idcirco minus: neque eo minus, L.: neque eo secius, N.—With adversative particles, nor yet, nor however, and yet not, but yet not: castra propere movit... Neque tamen Antonius procul aberat, S.: nec despero tamen: neque vero multum interest.—With enim, for... not, and in fact... not, and yet... not: neque enim erat cuiquam dubium: nec enim' licebat: Dixerat haec Tellus, neque enim tolerare potuit, etc., O.—With non (sometimes written necnon), introducing an emphatic affirmation, and assuredly, and certainly, and besides, and indeed: neque haec tu non intellegis: Tunc mihi praecipue, nec non tamen ante, placebas, O.: neque non me tamen mordet aliquid.—Poet., as a mere connective, also, besides, as well, too: Nec non et gemini custodes Praecedunt, V.—With dum (sometimes written necdum), and not yet, nor yet: si scis, neque dum Romā es profectus, scribas, etc.: necdum tamen ego Quintum conveneram.— Introducing a negative clause of purpose, result, or command, and... not: recordare enim... nec hoc pertimueris: profanum esto, neque scelus esto, L.: Transque caput iace, nec respexeris, V.: (diem) lucro Appone, nec dulcīs amores Sperne, H.: date munera templis, Nec timidā gaudete fide, O.: Nec tu mensarum morsūs horresce, V.: nec tempora perde precando, O.: nunc ut ea praetermittam, neque eos appellem, etc.: ut secundae classis vocarentur, nec umquam descenderent, L.: orare coepit, ne enuntiaret nec se proderet, N.: conspirasse, ne manūs ad os cibum ferrent, nec os acciperet datum, L.—Praegn., and not even, not even, and... too: cum praesertim nec nos temperemus imperiis, L.: ne quid praeter sonum linguae, nec eum incorruptum, retinerent, L.: equi non velocitate conspicui; sed nec docentur, etc., T.—Without connective force, not: magistratus nec oboedientem civem coërceto: alter, qui nec procul aberat, L.—    II. With a correlative particle.—With neque or nec, neither... nor: nam certe neque tum peccavi, cum... neque cum, etc.: mors nec ad vivos pertineat nec ad mortuos: haec si neque ego neque tu fecimus, T.: Sed nec Brutus erit, Bruti nec avunculus usquam, Iu.: nemo umquam neque poëta neque orator fuit, qui, etc.—Followed by et or -que in an affirmative clause, on the one hand not... and on the other hand; not only not... but also: id neque amoris mediocris et ingeni summi iudico: ut neque vestitūs praeter pellīs haberent quicquam, et lavarentur in fluminibus, Cs.: ut neque bonus quisquam intereat, paucorumque poenā vos salvi esse possitis.—Preceded by et in an affirmative clause, on the one hand... on the other not, not only... but also not: ego vero et exspectabo ea quae polliceris neque exigam nisi tuo commodo: patebat via et certa neque longa.

    Latin-English dictionary > nec or neque

См. также в других словарях:

  • Xenopus vestitus — Xenopus vestitus …   Wikipédia en Français

  • Lathyrus vestitus — ? Lathyrus vestitus …   Википедия

  • Xenopus vestitus — Xenopus vestitus …   Wikipédia en Français

  • Otocinclus vestitus —   Otocinclus vestitus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Croton vestitus — Croton vestitus …   Wikipédia en Français

  • Monoplex vestitus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gast …   Wikipedia

  • Sarcaulus vestitus — Saltar a navegación, búsqueda ? Sarcaulus vestitus Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Croton vestitus — Croton vestitus …   Wikipédia en Français

  • Lathyrus vestitus — Taxobox name = Lathyrus vestitus image width = 250px regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Fabales familia = Fabaceae subfamilia = Faboideae genus = Lathyrus species = L. vestitus binomial = Lathyrus vestitus… …   Wikipedia

  • Mirosternus vestitus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: In …   Wikipedia

  • Sphiggurus vestitus —   Sphiggurus vestitus Estado de conservación …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»